wlec się
Look at other dictionaries:
wlec się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być wleczonym po powierzchni czegoś; ciągnąć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pasek od płaszcza wlecze ci się po ziemi. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wlec się w tyle — {{/stl 13}}{{stl 8}}{za kimś} {{/stl 8}}{{stl 7}} ustępować znacznie komuś w jakiejś dziedzinie; być dużo gorszym od kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na studiach wlókł się w tyle za innymi. Przestaliśmy się wlec w tyle za Europą. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wlec się noga za nogą — {{/stl 13}}{{stl 7}} iść bardzo powoli, ociężale, z niechęcią : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zmęczeni wlekli się noga za nogą. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wlec — dk XI, wlokę (wlekę), wleczesz, wlecz, wlókł (wlekł), wlokła (wlekła), wlekli, wleczony 1. «ciągnąc przesuwać z trudem coś lub kogoś po czymś» Wlec skrzynię po ziemi. Konie z trudem wlokły sanie. Dwaj żołnierze wlekli rannego. Wlókł za sobą długi … Słownik języka polskiego
wlec — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vd, wlokę || wlekę, wlecze, wlecz, wlókł || wlekł, wlekli, wleczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciągnąc, przesuwać coś po powierzchni czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wlókł ciężki… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciągnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być ciągniętym; wlec się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Za saniami ciągnęły się dzieci na saneczkach. Za panną młodą ciągnął się tren sukni. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przedłużać się – przedłużyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powiększać się pod względem długości, rozciągać się wzdłuż; wydłużać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przedłużają się górskie szlaki. W ostatniej chwili przedłużyła się trasa wycieczki.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ślimaczyć się — ndk VIb, ślimaczyć sięczę się, ślimaczyć sięczysz się, ślimaczyć sięmacz się, ślimaczyć sięczył się 1. «wydzielać lepką ciecz; o ranach: nie chcieć się goić; ropieć» Rana ślimaczyła się długo. 2. «okazywać ślamazarność, płaczliwość; popłakiwać,… … Słownik języka polskiego
ślimaczyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, ślimaczyć sięczę się, ślimaczyć sięczy się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odbywać się, upływać, biec bardzo wolno, wolniej, niż należałoby tego oczekiwać; ciągnąć się, wlec się … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dłużyć się — ndk VIb, dłużyć sięży się, dłużyć sięył się (tylko w 3 os.) «o czasie, o tym, co trwa w czasie: zbyt wolno mijać, wydawać się dłuższym niż zwykle, niż w rzeczywistości; być nużąco rozwlekłym; wlec się» Czas, dzień się dłużył. Droga, podróż… … Słownik języka polskiego
